böyle..

Ben bir daha asla bir başkasına böyle yenilmem diyordum, asla bir daha bu kadar yanmaz canım diye düşünüyordum. Yanılmışım, her zamanki gibi.. Hayatıma giren herkes, sanki büyük bir hayal kırıklığı olarak kalmak için yapıyor bunu. Ben kötü biri değilim, yemin ederim. Yaşadıklarımı hakedecek tek bir kötülük yapmadım. Peki sebebi nedir bu içime düşen ateşin? Nasıl yanıyor canım bilseniz, sönmesi için oturup ağlayasım var geceden sabaha. Kimin hakkımda ne dediği umrumda bile değil. Çocuk gibi olduğumu düşünsünler, hatta hiç büyümediğimi. Onlara içimi açıp yaramı göstersem, 'geçer' derler. Hiç geçmesin istediğin yaraların güzelliğini kimseye anlatamazsın. Ben bir daha sevmem de kimseyi diyordum, büyük konuşmanın cezası ağır oldu, böylesini hiç beklemiyordum. Hangi ara sevdim seni, hangi ara da böylesine bağlandım sana ki senden öncesini unutur oldum. Sorular sorup duruyorum kendime, hayatında onca gereksiz insan yer edinmişken neden beni küçücük bir yere de olsa sığdıramıyordun? Kabul et, sen de korkuyorsun. Hayatının merkezi olmamdan, biraz daha yaklaştıktan sonra aşık olmaktan korkuyorsun. Çünkü daha önce hiç kimse olmadı benim gibi, hepsi basit bir oyalanmadan ibaretti senin için. Daha açık konuşayım, yalandı, yanlıştı. Gerçeklere tahammül edecek, onlarla yüzleşecek yüzün yok. Bu yüzden kaçar gibi gittin, bu yüzden başlamadan bitti her şey. Pişman olur, ya da olmazsın. Orası beni pek alakadar etmez artık, kırgınlığım daha nice geceler geçmeyecek. Ben her şeyimle sen de kalmaya hazırken, sen gitmeden bana seni güzel hatırlayacağım tek bir hatıra bile bırakmadın..

Bu blogdaki popüler yayınlar

hep çirkin

nerden başlasam..

özetle..